1 سال پیش
تحلیل موسسه فکری Civitas نشان می‌دهد که 52 اداره محلی در انگلستان این تعریف را پذیرفته‌اند.
گروه all-party پارلمانی در سال 2019 میلادی برای مسلمانان بریتانیایی، اسلام ستیزی را به عنوان نوعی نژادپرستی تعریف کرد که حس مسلمان بودن یا تصور مسلمان بودن را هدف قرار می دهد.
دولت این تعریف را با قانون آزادی بیان مغایر می داند و ادعای اسلام ستیزی را رد می کند. این تعریف دولت توسط حزب کارگر، دموکرات‌های لیبرال، Plaid Cymru، شهردار لندن و همه احزاب سیاسی بزرگ در اسکاتلند قبول شد.
اما تحلیل موسسه فکری Civitas نشان می‌دهد که برابربا یکی از هفت شوراهای محلی در انگلستان تصمیم به پذیرش اسلام ستیزی به عنوان نژادپرستی گرفته‌اند. سی و چهار مرکز از این ادارات تحت کنترل حزب کارگر هستند و نه مرکزهم به صورت آزاد فعالیت دارند ، پنج مرکزتوسط دموکرات‌های لیبرال و چهار مرکز دیگرتحت رهبری محافظه‌کاران فعال هستند. گزارش Civitas از خطری برای آزادی بیان هشدار می‌دهد.
لرد مو، ستون نویس روزنامه Telegraph در پیش گفت‌و‌گوی خود درباره‌ی کلمه اسلام ستیزی اظهار داشت: این کلمه بیش از اندازه به کار رفته تا بحث را با ساکت کردن مردم کنترل کند.
آزادی دین به حق به درستی دفاع شده است، اما باید آزادی بیان نیز دفاع شود. آزادی بیان گاهی به طور کلی از دین انتقاد می کند و گاهی اوقات منتقد دین خاصی می شود. همه ادیان ادعاهای حقیقت مطلق را دارند. در یک جامعه آزاد، مردم باید آزاد باشند تا این ادعاها را به چالش بکشند. این استدلال که انتقاد از عقاید مسلمانان نوعی نژادپرستی است، در بیشتر موارد، اشتباهی عمیق است.
اخبار مشابه
