در جریان بحث اعضای کابینه حزب کارگر درباره پیشنهاد پیوستن به شبکه امن پناهندگی و تجدید تعهد شورای شهر به استقبال از پناهندگان و درخواستکنندگان پناهندگی، مارینا استرینکوفسکی، عضو کمیته فرهنگ و میراث که خود یک مهاجرهست، ابراز خرسندی کرد و گفت: «من از این اقدام بسیار خرسندم. هر کسی که صدای من را میشنود، میداند که من متولد اینجا نیستم و به عنوان یک بزرگسال به اینجا آمدهام و همیشه سویندون را مکانی گرم و صمیمی می دانم.»
خانم استرینکوفسکی که قبلاً عضو هیئت مدیره بنیاد محل امن سویندون بود، او افزود: «آنها بیان کرده اند که سویندون بسیار مهمان نواز بوده است. گاهی اوقات پناهندگان به دفاتر دولتی در کاردیف یا لندن فراخوانده میشوند که این برای آنها استرس زیادی دارد . ولی میگویند که وقتی در بازگشت از M4 برج DMJ را میبینند، احساس آرامش میکنند.
آنها میدانند که اینجا برای آنها امن است.»رهبر شورا، جیم رابینز، گفت: «در سویندون تاریخچه طولانی از پذیرش پناهندگان وجود دارد؛ ابتدا وقتی سویندون مرکز کارخانه راهآهن شد و مردم برای کار به اینجا آمدند، افراد زیادی از لندن هم به اینجا نقل مکان کردند و حالا گردشگران خارجی از سراسر دنیا جایی برای ظاهر شدن در تاریخ سویندون پیدا کردهاند.»
پیشنهاد پیوستن به شبکه «محل امن» پس از اینکه توسط بنیاد محل امن سویندون پیشنهاد شد، به طور کلی توسط شورا تصویب شد.